Podczas spotkania absolwentów wszyscy czekali na przybycie Grzegorza, który niegdyś był klasowym kujonem. Kiedy się już pojawił, wszyscy aż zaniemówili.

Jakiś czas temu zaproszono mnie na spotkanie klasowe. Wiedziałam, że to nie będzie jakaś niesamowita impreza, ale mimo tego postanowiłam tam pójść zwłaszcza, że to był śmieszny sposób na zrelaksowanie się, a jednocześnie sprawdzenie, komu i jak się wiedzie. Zajęliśmy duży stolik w jednej z restauracji na rynku. Zaczęliśmy zamawiać jedzenie i rozmawiać, gdy na miejscu była już większość zaproszonych gości. Potem nagle drzwi się otworzyły i do środka wszedł Grzegorz Matusiak. Ubrany był w garnitur uszyty na miarę, miał też niezwykle modną fryzurę. Wygladał na bogatego biznesmena, a w szkole był taki niepozorny i wydawało się, że już zawsze będzie takim kujonem bez życia osobistego. 

Rówieśnicy śmiali się z niego często i chłopak nie miał raczej wielu przyjaciół. Jego mama zmarła dosyć wcześnie, a jego tata był zwykłym pracownikiem fabryki. Ciężka sytuacja materialna oczywiście wpłynęła na jego wygląd i ubierał się we wszystko, co dali im ludzie. Przez to niestety nieustannie był wyśmiewany. Był wzorowym uczniem, ale kiedy tylko podchodził do tablicy, trzęsły mu się ręcę z nerwów. Teraz widać, że wszystko w jego życiu się zmieniło – mężczyźni mu zazdrościli, a kobiety śliniły się na jego widok.

Szczerze to też mu zazdroszczę. Okazuje się, że Grzegorz otworzył sieć swoich kawiarni. Ma także nieruchomość w centrum miasta oraz kilka samochodów. Ogólnie rzecz biorąc, jest to życie, które dla wielu jest dostępne tylko w wyobraźni. Nawet na tym klasowym spotkaniu zachowywał się jak gwiazda filmowa. Nie popisywał się jednak, ale uśmiechał się i dystyngowanie trzymał kieliszek z winem. Opowiadał o krajach, które odwiedził i w których był. Jednak nie został w żadnym na długo –  w końcu był biznesmenem. Doszedłem do wniosku, że jeśli naprawdę czegoś się pragnie, to to można to osiągnąć. Czy ktokolwiek z nas mógłby sobie wyobrazić, że ktoś taki osiągnie tak wiele? Oczywiście, że nie. Wygląda na to, że nadszedł czas, aby ruszyć się z miejsca i coś zrobić, zanim to ja stanę się na dobre nieudacznikiem.

 

Oceń artykuł
Dodaj komentarze

;-) :| :x :twisted: :smile: :shock: :sad: :roll: :razz: :oops: :o :mrgreen: :lol: :idea: :grin: :evil: :cry: :cool: :arrow: :???: :?: :!:

trzynaście − 5 =

Podczas spotkania absolwentów wszyscy czekali na przybycie Grzegorza, który niegdyś był klasowym kujonem. Kiedy się już pojawił, wszyscy aż zaniemówili.